اقتصاد مقاومتی یک نوع نگاه راهبردی است و به این معناست که مطالعات و اقدامات ما بر مبنای چهار اصل کلیدی در راهبردها باشد.
اینکه تهدیدها و فرصت‌های ما چیست و نقاط قوت و ضعف ما چیست ؟ اگربتوانیم تهدیدها را شناسایی کنیم و منظور از تهدید ها، تهدیدهایی است که در آینده نیز ممکن است با آن مواجه شویم و متناسب با تهدیدها برنامه‌ریزی کنیم موفق خواهیم شد. بدیهی است این برنامه‌ریزی نیز نباید بر اساس نگاه رویایی و دست‌نیافتنی و بر اساس نقاط قوت و فرصت‌های موجود باشد. اگر این کار کردیم می‌توانیم ادعا کنیم که حتی تهدیدها هم قابلیت تبدیل به فرصت دارند.
در زمان حاضر اقتصاد کشور ما قوت‌های بسیاری دارد که به صورت بالقوه و بالفعل است و استفاده نمی‌شوند. به عنوان مثال مالیات یکی از نقاط قوت بالفعلی است که متأسفانه هم اکنون مبتنی بر اقتصاد ملی نیست.
همان طور که می‌دانیم، مالیات یک کارکرد بودجه‌ای دارد، یک کارکرد اقتصادی و یک کارکرد اجتماعی.
اما در زمان حاضر مالیات را تنها با کارکرد بودجه‌ای می‌نگریم، در حالی که مالیات باید کارکرد اقتصادملی و اجتماعی داشته باشد تا مانند روغن روان کننده چرخ‌های اقتصاد نقش خود را ایفا کند و از سوی دیگر در نظام تأمین اجتماعی با بازتوزیع و کمک به اقشار کم درآمد و حمایت از تولید اقتصاد را در مسیر درست هدایت کند.
شاید اگر به یگ گروه خبره دو سال فرصت می‌دادیم که مثلاً در ارتباط با بانک مرکزی نقاط قوت و ضعف‌های بانک مرکزی چیست، نمی‌توانستند این تحریمهایی را که از سال 91 اعمال کردند، اجرا کنند
همچنین قوانین مالیاتی نباید شکننده و سلبی باشد. یعنی ما باید بتوانیم ابزار مالیات را در اختیار اقتصاد ملی قرار دهیم و در هنگامی که لازم است معافیت‌ها را بسط و گسترش بدهیم. البته منظورم این نیست که اگر 10 سال پیش معافیت هایی را اعمال کردیم این معافیت‌ها ادامه‌دار باشد، بلکه بر اساس مقتضای زمانی و وضعیت اقتصادی انعطاف لازم را در جهت تحقق عدالت دارا باشد.
در زمان حاضر تنها کسانی بر اساس قانون، مالیات را پرداخت می‌کنند که به طور مرتب و ماهانه آن را می‌پردازند. در حالی که مشاغل آزاد و کاذب و دلالان خرده و عمده سهم خود را نمی‌پردازند. لذا انگیزه برای فعالیت در این نوع مشاغل که نقش مۆثری در اقتصاد ملی ندارند، بیشتر شده و تولیدکنندگان و حقوق‌بگیران فقط مالیات می‌پردازند.
این در حالی است که اقتصاد کشور ماه به ماه تحت تأثیر شرایط داخل و بین‌المللی در حال تغییر است و ما با تحقق اقتصاد مقاومتی در عرصه مالیات می‌توانیم به عنوان یک فرصت و نقطه قوت مالیات را به گونه‌ای تنظیم کنیم که نه تنها وابستگی به درآمدهای نفتی را کاهش بدهیم بلکه از تولید حمایت کرده و به ایجاد اشتغال منجر شود.
در زمان حاضر اقتصاد کشور ما قوت‌های بسیاری دارد که به صورت بالقوه و بالفعل است و استفاده نمی‌شوند. به عنوان مثال مالیات یکی از نقاط قوت بالفعلی است که متأسفانه هم اکنون مبتنی بر اقتصاد ملی نیست
لازمه این موضوع نیز انعطاف‌پذیری و به روز رسانی قوانین و ابزارهای مالیاتی است که اگر این اتفاق افتاد عدالت اجتماعی نیز برقرار میشود. اما متأسفانه الان در ارتباط با مشاغل و حتی مۆسسات این عدالت وجود ندارد و هم اکنون برخی مۆسسات هستند که فعالیت یکسان دارند اما برخی از آنها معاف از مالیاتند و برخی دیگر باید مالیات بپردازند.
لذا باید در تحقق اقتصاد مقاومتی در موضوعات مختلف اقتصاد این چهار عنصر مدیریتی را شناسایی کرده و متناسب با آن مدیریت خود را اصلاح و برنامه‌ریزی کنیم.
به عنوان مثال در کشاورزی ما مشکل آب داریم. مصرف بهینه آب یعنی همان فرمایشات مقام معظم رهبری درباره اقتصاد مقاومتی. ما باید آبیاری‌های نوین را توسعه بدهیم. ما سد ساخته‌ایم و آب پشت سد داریم اما شبکه آبرسانی درست نداریم که آب را به زمین‌های حاصلخیز برسانیم. اصلاح این فرآیند یعنی اقتصاد مقاومتی.
همان طور که در بالا نیز به آن اشاره شد در همه موضوعات این نوع تفکر وبرنامه‌ریزی لازم‌الاجرا است. ما در زمان حاضر وابستگی شدیدی به کالاهای خارجی داریم که نیازمند اصلاح الگوی مصرف و مهندسی تولید با نگاه ارزش افزوده و فرصت‌های اقتصادی داریم. هم اکنون بیش از 120 محصول کشاورزی را بیمه میکنیم. در حالی که بیمه محصولات کشاورزی و حمایت‌های دولتی از محصولات باید هدفمند باشد و باید در ارتباط با کالاهای اساسی باشد و به انحای مختلف باید الگوی کشت خود را با برنامه‌ریزی و مدیریت اصلاح کنیم. در صنعت و حتی منابع دولت نیز باید چنین نگاه راهبری را اجرا کنیم و نقاط تهدید و ضعف خود را شناسایی کنیم.
